بررسی وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون شریانی اطفال در ریکاوری بعد از بیهوشی

مقدمه: انتقال بیماران از تخت عمل به ریکاوری می تواند منجر به تغییرات همودینامیک گردد. عوامل مؤثر بر پارامترهای همودینامیک و اکسیژناسیون شریانی شامل نوع مـــاده بیهوشی، طول مدت جراحی، انتقال بیمار، سن، بیماری های زمینه ای و غیره است. در زمینه تغییرات به وجود آمده در اطفال اطلاعات دقیقی در دسترس نمی باشد لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات همودینامیک و اکسیژناسیون شریانی اطفال در بدو ورود به ریکاوری است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی آینده نگر 120 کودک 12-1 ساله تحت عمل جراحی مینور با بیهوشی عمومی مورد مطالعــــه قرار گرفتند. فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی، ضربان نبض، O2sat در زمان های قبل از آغاز بیهوشی و جراحی بلافاصله قبل از انتقال و بدو ورود به ریکاوری اندازه گیری و ثبت گردید و سپس توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. یافته های پژوهش: میانگین فشارخون سیستولیک، دیاستولیک، متوسط شریانی و O2sat بدو ورود به ریکاوری نسبت به سایر زمان ها کاهش و میانگین ضربان نبض افزایش معنی داری را نشان داد.(P<0.05) بحث و نتیجه گیری: علت هیپوتنشن می تواند هیپوکسی شریانی، کاهش بازگشت وریدی و افت برون ده قلب در اثر هیپووالمی باشد. تاکیکاردی می تواند به صورت جبرانی در پاسخ به کاهش فشارخون، درد، هایپوکسی و استرس ناشی از اکستوباسیون باشد. هایپوکسی در اثر انسداد راه هوایی فوقانی، آتلکتازی و ضعف ناشی از داروهای بیهوشی است. پیشنهاد می شود با اعمال دقت بیشتری در زمینه تسریع انتقال کودکان و دریافت اکسیژن حین انتقال به ریکاوری تا حدود زیادی از بی ثباتی پارامترهای فوق پیش گیری کرد.